Jezus’ komst verwachten

Hoe zou het geweest zijn om in het oude Israël te leven en de Messias te verwachten? Terwijl allerlei verschillende volken Israël overheersen, het land en het volk uitputten en gebruiken, is daar de verwachting onder de mensen dat er verlossing zou komen. Op een dag komt de Koning binnenrijden in Jeruzalem en dan zal Hij vrede brengen in Jeruzalem en herstel van al het onrecht wat het volk is overkomen. Elke keer als er een opstand uitbreekt tegen de overheersers, hoor je alle mensen fluisteren: zou dit de Messias zijn? Zou het nu zover zijn dat eindelijk de verlossing komt?

 

Ook nu voel je die spanning en de verwachting als er weer ergens een oorlog uitbreekt, een vulkaanuitbarsting of een andere natuurramp dreigt, dan hoor je de mensen tegen elkaar spreken: zou er redding komen? Het is dezelfde hoop en verwachting die mensen nu tegen elkaar uitspreken net als de mensen toen in het oude Israël. 

 

De mensheid heeft hoop nodig. Hoop op verlossing. Want onze wereld is gebroken. We zien het overal om ons heen. Mensen overal op de wereld leven in angst en armoede. De schepping zucht. 

 

Daarom is voor mij de Adventstijd altijd zo bijzonder. Een paar jaar geleden ben ik begonnen met ons gezin om dit bewust te beleven en elk jaar raakt het me opnieuw dat God Immanuël is. God dichtbij, Hij is ons zo nabij gekomen. Hij kwam als kindje in een kribbe, als zoon van Jozef en Maria groeide Hij op in een gewoon gezin. Voor Hem geen paleis, geen ‘bedje van satijn’ zoals Elly en Rikkert het zingen. Hij kwam bij ons heel gewoon. 

 

De mensen verwachtten een Koning, een overwinnaar. Maar Hij kwam als kindje. Hij kwam onverwacht en ongezien onze wereld binnen. Het goede nieuws werd aan herders gebracht. Niet aan de hooggeplaatste mensen. Maar juist aan de hele gewone mensen en de mensen aan de rand van de samenleving.

 

Deze week lezen we een aantal beloftes en profetieën over de beloofde Koning en Vredevorst. In het Oude Testament kregen de mensen elke keer een stukje te zien. Maar het complete plaatje bij God is voor ons vaak een verrassing omdat Hij anders werkt dan wij vaak verwachten. 

 

Dat zet mij stil bij mijn verwachting van hoe God nu in mijn leven werkt. Verwacht ik God zoals Hij is of heb ik mijn eigen ideeën op Hem geplakt? Als ik om mij heen kijk naar de wereld, verwacht ik dan dat Hij bovennatuurlijk en magisch ingrijpt in alle ellende? Of zie ik hoe Hij naar ons toe komt in het hele gewone en alledaagse en daarmee het onverwachte? Hoor ik de bijzondere verhalen van de gewone mensen of kijk ik naar de bekende en grote leiders? 

 

Als ik dan nu denk aan het conflict in Israël, dan bid ik dat de mensen daar Jezus mogen leren kennen als Messias. Maar als daar dan een getuigenis van komt dan merk ik bij mezelf ook op dat iets in mij het niet kan geloven. Ik bid dat Hij Zichzelf zal laten zien, maar hoe verwacht ik dan dat Hij dat zal doen? Kloppen mijn verwachtingen wel met wie Hij werkelijk is en hoe Hij werkelijk Zijn gang gaat in deze wereld? Mensen hebben Jezus gezien in hun droom. Als de Vredevorst kan komen als een kindje in een stal, dan kan Hij zeker Zichzelf tonen in een droom. Hij laat Zich zien aan hen die Hem verwachten. 

 

Heer, help mij U te zien terwijl ik U verwacht. Laat mij merken dat U nog steeds Immanuël bent, God nabij, in mijn leven en het leven van de mensen die ik liefheb. Leer mij U verwachten zoals U bent zodat ik U mag ontdekken in het gewone en onverwachte. Amen.

Gerelateerde bijbelstudies

Ontvang meldingen van nieuwe blogs

Meest recente