Door de jaren heen zijn er veel shows op televisie geweest die over vriendschap gingen. Van Happy Days tot Friends en van I love Lucy tot Seinfeld. De meesten van ons keken dit soort shows en hebben ervan genoten. We vinden het idee van een hechte vriendengroep heerlijk; mensen met wie we kunnen huilen en lachen en met wie we alle hoogte- en dieptepunten van het leven kunnen ervaren. Wij voelen ons zo omdat we, zoals we maandag hebben gezien, gemaakt zijn voor gemeenschap. God roept ons op tot vriendschap, omdat we daarvoor gemaakt zijn.
Helaas zien we al snel dat de zonde om de hoek komt en alles verwoest, ook de manier waarop we ons tot anderen verhouden en hoe zij zich tot ons verhouden (Genesis 3). We zijn gebroken. En met gebroken bedoel ik dat de gedachten, het lichaam, de ziel en het hart verkeerd functioneren.
Laten we dit nader bekijken.
Het lichaam
We kunnen allemaal beamen dat de zonde ons lichaam heeft aangetast. We zien het in ziekten, op de manier waarop met het stijgen van de leeftijd onze snelheid en lenigheid afnemen, we zien het in de lichamelijke aandoeningen waarmee sommigen worden geboren en uiteindelijk zien we het zelfs in de dood (Romeinen 5:12). De manier waarop de zonde ons lichaam heeft aangetast kan van invloed zijn op ons vermogen om voortvarende relaties te onderhouden. Sommigen zijn lichamelijk beperkt waardoor ze van anderen geïsoleerd zijn. Door de Covid-19-pandemie is dit zelfs voor ieder van ons realiteit geworden.
De gedachten
Op bepaalde manieren zijn onze gedachten ook gebroken. Ze functioneren niet op de manier waarop ze hadden moeten functioneren. Sommigen worstelen met depressie en anderen met angst. Sommigen worden snel overweldigd, sommigen zijn bovenmatig emotioneel of gevoelig terwijl anderen – door verschillende oorzaken – worstelen om zichzelf emotioneel te verbinden. Dit is allemaal van invloed op wat voor een soort vriend we voor anderen zijn.
De ziel (of ons hart)
Arglistig is het hart, boven alles, ja, ongeneeslijk is het, wie zal het kennen (Jeremia 17:9)?
Helaas is elk deel van ons aangetast door de zonde, zo ook onze gevoelens en verlangens. Dit is van invloed op hoe we met God en met anderen omgaan.
Door de zonde geloven we niet wat God zegt en gaan we onze eigen gang. Door de zonde zijn we ongehoorzaam en denken we dat onze manier beter is dan Gods manier.
Daarom hebben we niet lief zoals we zouden moeten, offeren we niet zoals we zouden moeten, vergeven we niet zoals we zouden moeten of zorgen we niet zoals we zouden moeten. We eren de Heer niet op de manier waarop we zijn geroepen om Hem te eren en we beheersen ons niet op de manier waartoe God ons roept.
Egoïsme, wraakzucht en trots zijn allemaal perfecte voorbeelden van onze gebrokenheid, die onze vriendschappen in de weg kunnen staan en zelfs kapot kunnen maken.
Maar er is goed nieuws. Voor diegenen onder ons die gered zijn door het bloed van Jezus: wij worden vernieuwd. God is dagelijks in ons aan het werk, om Zijn kinderen te onderwijzen en op te voeden zodat we betere heiligen en betere vrienden kunnen worden. Hoe meer we Zijn Woord kennen, hoe meer we door Gods genade veranderd worden.
En voor vriendschappen betekent dit dat Hij langzaam ons begrip van ware vriendschap aan het herstellen is tot het punt dat we de best mogelijke vriend kunnen zijn voor de mensen die God ons in leven heeft geplaatst.
Als we in onze liefde voor God groeien, groeien we in onze liefde voor elkaar. Hoe meer wij Gods geduld naar ons toe gaan zien en begrijpen, hoe geduldiger wij voor onze vrienden kunnen zijn. Hoe meer grip we krijgen op het onbe’grijp’elijke offer dat Jezus voor ons deed terwijl we dat niet verdienden, hoe meer we in staat zijn om ons egoïsme aan de kant te zetten voor de bestwil en tot zegen van onze vrienden. En wanneer dat gebeurt, zullen onze vriendschappen verdiepen en zullen ze God meer gaan eren.
Kijkend naar Jezus,
