Door de eeuwen trouw

Een paar jaar geleden kreeg ik de kans om Marsfield, in Engeland te bezoeken, het dorp waar mijn overgrootvader is opgegroeid. Sam, zo heette mijn overgrootvader, woonde in Engeland tot aan de dood van zijn vader in 1911. In 1912 kocht Sam, nog maar 15 jaar oud, een kaartje om met de Titanic naar Amerika te reizen.

Door het bezoek aan Marsfield ging er een hele nieuwe wereld voor mij open. Iemand in mijn familie had flink wat werk verzet om de namen, geboortedatums, huwelijks- en sterfdatums van de leden van onze stamboom te achterhalen. Helemaal tot aan 1498 had hij familieleden weten te vinden!

Ik was buiten mijzelf toen ik het huis zag waar mijn overgrootvader is opgegroeid, en het graf van mijn betovergrootouders, en ook de kerk waar mijn groot-groot-groot-groot-grootouders (ja, zoveel keer groot) zijn getrouwd.

Het was voor het eerst dat ik een stamboom zag zoals die we in Genesis tegenkomen en waar we van in de war raken, als we ze lezen. En hier stond mijn eigen naam, helemaal onderaan.

Zouden de Israëlieten zich ook zo gevoeld hebben, toen zij voor het eerst Genesis lazen, vraag ik mij af. Zouden ze zich net zo gevoeld hebben als ik, toen ik mijn naam helemaal onderaan mijn stamboom zag staan: onbekend met de namen boven aan de lijst, maar steeds vertrouwder met de namen en hun verhalen naarmate ze lager in de rij stonden.

Genesis – evenals Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium – is door Mozes geschreven tijdens de veertig jaar dat de Israëlieten door de woestijn trokken. Zij doolden daar rond vanwege de ongehoorzaamheid en het gebrek aan geloof van een hele generatie. De volgende generatie – die het beloofde land binnentrok, het veroverde en er ging wonen – kreeg deze geschriften mee, waaronder ook de geslachtsregisters, als aanwijzingen hoe zij moesten leven als Gods uitverkoren volk dat Hij had afgezonderd voor de taak om Zijn liefde voor de wereld te laten zien.

Met de vermelding van Terach in Genesis 11 begint de geschiedenis van Abraham, de aartsvader van het volk Israël. Abraham was de vader van Isaak, en Isaak de vader van Jakob, en Jakob, later Israël genoemd, was de vader van twaalf zonen van wie de nakomelingen de twaalf stammen van Israël zouden vormen. Het was de bedoeling dat de Israëlieten zouden beseffen hoe trouw God was geweest aan hun volk als zij de verhalen hoorden over Gods trouw aan Abraham, Isaak en Jakob. Maar toen de Israëlieten ophielden met het onderwijs aan hun kinderen over Gods trouw voor hen, werden zij opstandig en keerden zich van Hem af.

Als wij onze voorgeschiedenis niet kennen, missen wij ook het verhaal van Gods trouw. De reden om onze voorgeschiedenis in ere te houden is niet dat we onze eigen namen in ere willen houden, maar de naam van God. Het doet er niet toe of wijzelf herdacht worden, maar het is van cruciaal belang dat de volgende generatie op de hoogte is en besef heeft van Gods trouw, en die voor ogen houdt.

Gods trouw is voor ons van levensbelang. Zonder zijn trouw, in ons persoonlijk leven, in ons gezin, voor ons volk, hebben wij geen hoop op verlossing. Zonder Gods trouw zouden wij geen zekerheid hebben dat Hij zijn beloften houdt. Maar onze God is onwankelbaar trouw.

Toen ik de huizen en de kerken van mijn voorouders zag werd ik overweldigd door Gods trouw. Het overweldigde mij om te bedenken dat, toen zij hun leven leefden daar in Marsfield, in Engeland, in 17e, 18e, 19e en vroege 20e eeuw, God al wist dat er een dag zou komen dat ik daar op die bodem zou rondlopen.

Toen mijn overgrootvader dat kaartje voor de Titanic kocht, kende God al de dagen van mijn leven al. Laten we dankbaar zijn dat Sam van plan veranderde, en met de Olympic afreisde naar Amerika, waar hij aankwam vlak voordat de Titanic verging. Laten we in onze gezinnen praten over Gods bestuur en over Zijn trouw. Toen was Hij trouw en dat is Hij ook nu.

Mijn favoriete docent op de Bijbelschool zegt altijd: “Gods trouw in het verleden staat model voor, en houdt een belofte in van zijn trouw in de toekomst. Maar Hij is te creatief om iets twee keer op dezelfde manier te doen.”

Hij was trouw in het verleden. Hij is trouw in het heden. En we mogen vol verwachting uitzien naar de unieke manier waarop Hij in de toekomst Zijn trouw en creativiteit gaat bewijzen. Hij kent al jouw levensdagen. Ook vandaag. Je kunt gerust zijn en rekenen op Zijn trouw.