Ergens rond eind november was het weer zover. Dé vraag. Wat doe jij met Kerst? Toen ik nog verkering had, gingen we de eerste kerstdag naar mijn ouders, de tweede kerstdag naar die van hem. Als je schoonouders gescheiden waren, was het lastiger kiezen; bij wie moest je dan de tweede kerstdag langs? Een onofficiële derde kerstdag werd geboren. Omdat niemand alleen mag zijn met kerst.
De uitdrukking is een beetje als een vervelend zoemende mantra door mijn leven gaan zweven, zeker toen ik weer single was. Wat had ik met kerst gedaan? Door mijn antwoord voelde ik me soms eenzamer dan op alle andere dagen dat ik ook alleen was. Ik was gewoon thuis met kerst en vond dat wel prima. Ik was op 19 december immers ook thuis. En daar vroeg niemand naar.
En toch knaagt het, want er is iets met kerst. In Genesis lezen we dat God de mens schiep naar Zijn gelijkenis en dat Hij het was die zei: ‘Het is niet goed dat de mens alleen is.’ Gek eigenlijk; Adam had God toch? Wat wil je nog meer dan in Gods aanwezigheid zijn? En toch zag God dat het Adam aan iets ontbrak. Iemand die op hem leek. Een vrouw. Ik geloof niet dat God met Zijn uitspraak naar Zijn eigen schepping keek en constateerde dat Hij een foutje had gemaakt. Ik geloof dat Hij een waarheid in het leven blies, die wij vanaf die tijd diep in ons binnenste voelen, dat het niet klopt als we alleen zijn.
Ook Jezus zei het tegen Zijn discipelen, toen Hij met ze sprak vlak voordat Hij gevangen werd genomen: Het is goed dat Ik wegga, zei Hij, want dan kan Ik de Trooster naar u toe zenden. Wat een mooie naam voor de Heilige Geest: Trooster. Je zult zo maar genoemd worden. Dat jouw naam precies weergeeft wat je taak is, want eenzaamheid is soms best verdrietig. Maar Jezus loste Zijn belofte in: Ik zal jullie nooit verlaten, Ik zal je nooit in de steek laten. In de persoon van de Heilige Geest zou God nu altijd bij hen zijn en zouden ze nooit meer alleen zijn. En die belofte is ook voor mij en voor jou, hoe of waar je jouw kerst ook doorbrengt dit jaar.
Ik ken iemand die eens twee kaartjes voor een film kocht. De medewerker van het filmhuis zag wel dat de man alleen was, maar dacht er verder niks van. Zijn afspraakje zou vast nog wel komen. Bij de ingang van de zaal liet de man zijn kaartjes zien en ging zitten. De film begon. De stoel naast hem bleef leeg. Na afloop van de film bedankte de man vriendelijk voor een fijne avond. Een maand later gebeurde hetzelfde. Een maand later weer. Een medewerker werd nieuwsgierig en vroeg waarom de man twee kaartjes kocht terwijl hij maar alleen was. ‘Oh, maar ik ben niet alleen,’ zei de man met een glimlach, ‘het andere kaartje is voor Jezus.’
Zijn beloften staan. Zijn belofte dat Hij jou nooit alleen laat. Zijn belofte dat Hij jou nooit in de steek laat. Als je in geloof durft te blijven kijken met geestelijke ogen, dan is de stoel naast jou niet leeg, hoe of waar je jouw kerst ook doorbrengt dit jaar, want Hij is erbij. Mocht je niet weten wat je moet of kunt gaan doen.. ik verzeker je, Jezus heeft nog plek in Zijn hemelse agenda, voor een afspraakje met jou.
