Stil mijn ziel wees stil,
en wees niet bang
voor de onzekerheid van morgen.
God omgeeft je steeds
Hij is er bij
in je beproevingen en zorgen. – Opwekking 717
Met enige regelmaat moet ik mijn ziel eraan herinneren dat God bij me is. Dat ik er niet alleen voorsta. Dat ik me zorgen maak en slecht slaap en vergeet mijn zorgen bij Hem te brengen doe ik niet bewust; soms ben ik me er niet eens van bewust dat ik me zorgen maak. Herken je dat? Dat je door een vraag of een situatie ineens stil gezet wordt en dat je merkt hoeveel verdriet of zorgen je ergens om hebt? Ineens raakt het me. Ik heb verdriet. Ik maak me zorgen. En in mijn verdriet en zorgen mag ik Jezus uitnodigen om daarbij te zijn.
God U bent mijn God
En ik vertrouw op U
en zal niet wankelen
Vredevorst vernieuw
een vaste geest binnen in mij
Die rust in U alleen
De nacht dat ik Jezus kon uitnodigen in mijn verdriet, heb ik zo goed geslapen. Wat heeft mijn ziel het nodig om te weten en te ervaren dat Jezus erbij is. Dat de Vredevorst mij Zijn vrede wil geven. Dat ik mag rusten in Zijn rust. Wat een zegen om die God te kennen.
Deze week worden we aangemoedigd om daadwerkelijk te bidden. Om niet alleen te weten waarom het belangrijk is, maar om het ook daadwerkelijk te doen. Ik heb het nodig te bidden voor mijzelf. Maar ik mag ook bidden voor de mensen om mij heen. God wil ook in hun verdriet en zorgen er zijn. Ik mag bidden voor mijn kinderen, God wil Zichzelf als Vader aan hen openbaren en in hun jonge leven al aanwezig zijn. Ik mag bidden voor mijn gemeente en de wereldwijde gemeente van Christus. Dat we Christus mogen volgen, mogen uitdragen en dat we in eenheid Hem mogen blijven zoeken.
Ik bid voor jou lieve vrouw, dat je liefde steeds overvloediger wordt in kennis en alle fijngevoeligheid, zodat je mag zien wat werkelijk belangrijk is, zodat je oprecht bent en geen aanstoot geeft tot de dag dat Christus komt, dat je vervuld mag zijn met vruchten van gerechtigheid, door het werk van Jezus in jou, tot lof en heerlijkheid van God. (Filippenzen 1:9-11)
