Deze lente had de afronding van een periode uit mijn leven moeten zijn. Het had moeten voelen als over de finish gaan: een overwinning! Ik had me dan vol goede moed gevoeld en ik zou enthousiast zijn geweest. We hadden het dan samen gevierd en samen zouden we naar de toekomst kijken.
Maar zo ging het niet. Het is nu een verwarrende tijd vol angst, stress en bezorgdheid. Ik kijk maar liever niet vooruit; ik denk alleen aan wat ik op dit moment moet doen.
In mei zal ik mijn master theologie behalen. Zeven jaar lang studeerde ik aan de theologische universiteit van Dallas. Het is een lange opleiding en ik heb de studie grotendeels in deeltijd gedaan naast mijn baan. Ik keek al maanden uit naar deze afronding, niet omdat ik niet meer wil studeren, maar omdat ik ernaar uitkijk om studie en werk niet langer te hoeven combineren. In januari begon ik al af te tellen. Ik keek er zo naar uit dat deze opstapeling van projecten en stress achter me zou liggen.
Toen er een paar weken geleden werd gezegd dat er dit semester alleen nog maar online lessen zouden zijn, barstte ik in tranen uit. Ja, ik was aan het aftellen, maar dit was niet wat ik bedoelde! Ik voelde me zo rot over het gevoel dat ik eerst had. Nu is er nog steeds een hele berg werk, maar de tijd die ik zou hebben om met vrienden af te spreken, om van professoren te leren en om op mijn favoriete plekje in de bibliotheek te studeren is nu van me afgenomen. Zo voelde het tenminste de laatste weken: alsof iemand mijn laatste maanden van mijn studie aan de universiteit van me heeft geroofd; mijn laatste momenten op DTS.
We hebben het op dit moment allemaal op onze eigen manier moeilijk. Als ik op social media kijk, zie ik hoe mensen elkaar aanmoedigen om tijd te nemen om God te zoeken, om creatief bezig te zijn met de kinderen of om een huisdier te adopteren. Maar lieve mensen, dat is niet mijn leven! Ik heb zoveel werk te doen. Ik lig wakker van het idee dat al dat werk niet af zou komen. Ik treur omdat er voor mij geen diplomering zal zijn en geen mooie markering in de tijd om naar de toekomst te kijken. Ik vraag me af hoe ik ooit iemand zal ontmoeten nu we niet mogen daten… (en daarbovenop… mijn huurcontract loopt binnenkort af! Ik vraag me af of het überhaupt toegestaan is om te verhuizen nu we allemaal binnen moeten blijven!)
Voelt het nu voor jou, net als voor mij, alsof alles moeilijker is? Dat klopt ook. Zelfs als je dagelijks leven er niet heel anders uitziet, woon je in een wereld waarin je geen toiletpapier meer kunt kopen. In een wereld waarin naar de supermarkt gaan al gevaarlijk kan zijn. Het voelt misschien alsof het met anderen veel beter gaat dan met jou. Maar geloof me, dat is niet zo. We hebben het allemaal nodig dat iemand ons een hart onder de riem steekt. We hebben allemaal rust en vrede nodig. We hebben allemaal extra ontspanning nodig. We hebben allemaal een knuffel nodig!
Er is een aantal verzen dat me echt houvast geeft in deze tijd. Ik voel me schuldig dat ik niet meer Bijbel heb gelezen de afgelopen tijd, maar ik hou me hieraan vast:
“Dit weet ik: dat God met mij is.” – Psalm 56:10
Als ik me overweldigd voel door drie papers van twintig pagina’s per stuk die ik voor het einde van deze maand moet hebben geschreven, bedenk ik: God is met mij.
Als ik me alleen en eenzaam voel in mijn kleine appartementje, dan denk ik eraan: God is met mij.
Als ik in de supermarkt op de broodafdeling ineens paniek op voel komen omdat ik niet weet of ik daar besmet kan worden: God is met mij.
Als ik eraan denk dat mijn huurcontract over zestig dagen afloopt en dat ik in deze tijd een nieuwe woning moet vinden: God is met mij.
Als ik me vreselijk verslagen voel als ik denk aan mijn (niet bestaande) uitgaansleven en besef dat de kans om in deze tijd van social distancing een partner te ontmoeten nihil is, onthoud ik: God is met mij.
Het is niet makkelijk. Door het verdriet, de eenzaamheid, de stress en het wachten heen word ik eraan herinnerd dat er Een is die steeds alles onder controle heeft. Hij houdt mijn dagen in Zijn hand. Hij is met mij, Hij gebruikt alles ten goede voor mij en dat doet Hij ook voor jou. Waar je het nu ook moeilijk mee hebt, God is met je.
“Werp uw zorg op de HEERE, en Híj zal u onderhouden; Hij zal voor eeuwig niet toelaten dat de rechtvaardige wankelt.” Psalm 55:23
Melissa Fuller,
Love God Greatly Content Director – Texas, United States of America
