Op een dag kwam Ezau thuis en was echt hongerig. Het goede nieuws was dat Jacob wat rode linzensoep had pruttelen op het vuur. Jacob nam deze gelegenheid te baat om Ezau te vragen zijn eerstgeboorterecht aan hem te verkopen voor de miezerige prijs van een kom soep. Verbazingwekkend genoeg was Ezau het ermee eens, maar het was niet zomaar een soort van ‘oké’-overeenkomst. Jacob liet hem een eed zweren en dat deed hij.
Toen Ezau de keuze kreeg tussen een enkele kom linzensoep om in zijn onmiddellijke behoefte te voorzien of zijn geboorterecht, een toekomstige belofte voor hem en zijn nakomelingen, was Ezau blijer met de kom soep. In Hebreeën 12:16 worden de daden van Ezau gebruikt als een waarschuwing en wordt hij beschreven als een immoreel, goddeloos persoon omdat hij zijn eerstgeboorterecht voor één maaltijd verkocht.
Als we naar dit verhaal kijken, zien we direct de dwaasheid van Ezau, doordat hij koos voor onmiddellijke vervulling boven dat wat van blijvende waarde was. Maar voordat we Ezau te hard veroordelen, maken wij christenen ook niet dezelfde dwaze keuze, als we de dingen en genoegens van deze wereld meer waarderen dan alles wat we in Christus hebben? Er is veel goeds in deze wereld, God heeft die tenslotte gemaakt. God heeft ons alles gegeven en toevertrouwd wat we hebben, zodat we Hem ermee kunnen eren. Maar wat als onze aandacht en tijd is gericht op het verkrijgen van meer geld, meer spullen, grotere huizen en auto’s, in plaats van op leven met God en het doen van Zijn wil? Welke van deze zal blijven tot in de eeuwigheid?
De Amerikaanse zendeling Jim Elliot schreef: “Geen dwaas is hij die geeft wat hij niet kan houden, om te krijgen wat hij niet kan verliezen.” Hij wist dat al het aanbod van de wereld, hoewel het soms zo begeerlijk lijkt, leeg is – de nieuwe schepping die door God is beloofd, is van veel grotere waarde. Jim Elliots verlangen was dat mensen van alle volken, stammen en talen de Heer zouden kennen en vanwege dit verlangen stierven hij en zijn vrienden. Maar degenen die daarna kwamen, onder wie zijn vrouw, waren als een zaadje dat geplant was, in staat om velen die zij van de stam hadden willen bereiken, tot de Heer te leiden.
Ezau is een waarschuwing voor ons allemaal. We moeten de dingen van deze wereld die voorbij zullen gaan niet krampachtig vasthouden, maar ons hart keren naar de dingen die eeuwig zijn. In de gelijkenis van de zaaier in Lukas 8:14-15 waarschuwt Jezus ons ook: “En bij wie het zaad in de dorens valt, dat zijn zij die het hebben gehoord, maar die gaandeweg door de zorgen en rijkdom en genietingen van het leven verstikt worden en geen vrucht dragen. En waar het zaad in de goede aarde valt, dat zijn zij die het Woord horen, het in een oprecht en goed hart vasthouden, en in volharding vruchten voortbrengen.”
