Het leven in deze huidige wereld komt behoorlijk in de buurt van het leven van de christenen uit de Hebreeënbrief. Toen zij net tot bekering kwamen werden ze vervolgd vanwege hun geloof. Toch hielden ze stand, ze bleven in alle vrijmoedigheid bij elkaar komen en getuigen omdat ze wisten wat hun geloof inhield. Ze waren zich bewust van Gods beloften, ze zagen hoe God voor hen zorgde, ze merkten hoe God hen beschermde. Ze ervoeren de diepe rust en sjalom waar God hen mee zegende. In die vrijmoedigheid hielden ze vast aan hun geloof en hoop omdat ze geloofden dat God te vertrouwen was. Vanuit hun volharding konden ze standhouden ondanks hun vervolgingen.
Hoe is dat voor ons, hoe is dat voor jou en mij? Heb jij het idee dat je volhardt in hoop? Lukt het jou om vast te houden aan wie God is? Blijf jij geloven in de goedheid van God, ondanks de tegenslagen in dit leven? Durf jij vast te houden aan de hoop waarover je leest in de bijbel? Geloof je nog steeds dat God de beloftes waarover Hij in Zijn woord spreekt zal waarmaken? Misschien zit jij momenteel goed in je vel, lijkt het leven je mee te zitten en bevind jij je ‘on top of the mountain’, waardoor jij nu met elke vezel in je lijf volmondig ja en amen kan zeggen op bovenstaande vragen. Dan dank en prijs ik God met je mee.
Maar misschien bevind jij je nu juist in een diep dal. Misschien zit je in een burn-out thuis. Of ben je tegenwoordig vaker in het ziekenhuis in plaats van daarbuiten omdat er grote zorgen rondom de gezondheid van je kind zijn. Misschien ga je gebukt onder een zware depressie of onderga je momenteel een intensieve therapie die alle energie en levenswil uit je wegzuigt.
Wat het ook is, lukt het jou om nog steeds te geloven in een God die goed is? Durf je te vertrouwen op Gods belofte dat Zijn plannen voor jou goed zijn en dat Hij een hoopvolle toekomst voor jou in petto heeft? Geloof je dat God vol vreugde over jou is en je je zonde niet aanrekent nadat je net weer onderuit gegaan bent en het leven eigenlijk niet meer ziet zitten?
Hoe volhard je in hoop tijdens zulke periodes? Hoe houd je dan de hoop vast, terwijl wanhoop je bij de kladden grijpt en je mee wil sleuren het duister in?
Volharden in hoop is niet iets wat je in één keer ‘hebt’. Volharding is niet gewoon een eigenschap die je nu eenmaal hebt, of niet. Volharden in hoop moet je leren, je kunt erin groeien en dat is wat wij vaak vergeten. We willen vaak al op het punt zijn dat we, ongeacht in welke situatie we zitten, continu hoopvol zijn. Wanneer we ervaren dat we de hoop dreigen te verliezen, kunnen we zo hard en veroordelend naar onszelf toe zijn. Weet dan dat God niet zo naar je kijkt. Door het bloed van Zijn Zoon, onze Verlosser is er bij Hem geen veroordeling. Hij kijkt vol liefde en mededogen naar jou. Hij staat naast je, niet tegenover je!
Om te kunnen volharden in hoop is het allereerst belangrijk om aan het fundament van ons geloof te bouwen. Het fundament bepaalt hoe stevig de boel staat, in ons geval geloof. Hoop en geloof horen bij elkaar. Zonder te geloven in de hoop, staat je hoop al wankel. Zonder hoop kun je niet wandelen in geloof. In Hebreeën 12 vers 2 en 3 lezen we hoe Jezus ons tot voorbeeld is. En hiermee hebben we al twee bouwstenen te pakken waardoor we kunnen groeien in volharding. De bijbel lezen en onze blik richten op Jezus. Beide zijn zo belangrijk. Dit is waar jij en ik ons op mogen richten tijdens de periodes dat het leven hopeloos lijkt. Want ons leven als kind van God is nooit hopeloos. Laat je niet meesleuren in die leugen van de vijand.
Richt je op Gods woord. Laat de bijbel leidend zijn over je gedachten en je gevoel. Lees over Gods trouw, ontdek dat Hij al zoveel beloftes heeft waargemaakt. God is altijd en eeuwig dezelfde. Trouw is Zijn karakter. De beloftes in Gods woord zijn er voor jou en mij, niemand uitgezonderd. Dat is waarheid!
Richt je op Jezus. Leer Hem steeds beter kennen, ontdek Wie Hij is en wat Hij voor ons gedaan heeft. We mogen beseffen dat het lijden dat Jezus voor ons doormaakte vreselijk zwaar was. Én vreselijk onterecht. Jezus was de volmaakte Zoon van God. Toch nam Hij ons lijden en onze zonde op Zich. Het lijden van Jezus had eigenlijk ons lijden moeten zijn. Jezus hield Zijn blik gericht op de vreugde waarvan Hij wist dat die zou komen. Dat was waar Hij aan dacht toen Hij aan het kruis hing.
Hoe we in ons leven staan is bepalend voor de manier waarop we met onze situaties omgaan, ongeacht de levensfase waar je nu in zit. Kijk je omhoog, naar God en wie Hij is of kijk je naar jezelf en de situatie waar jij je in bevindt?
Omhoog kijken naar God vervult ons met hoop die blijvend is. Dan ontvangen we een innerlijke vrede én vreugde die bovennatuurlijk is. Hierdoor kun je volharden en zal hoop een anker in je leven zijn. Om je heen kijkend en zien wat de wereld ziet, kan ontmoedigend zijn omdat het zo hopeloos lijkt.
De wereld heeft de uitspraak ‘hoop doet leven’. En ook in Gods koninkrijk is dit een waarheid. Zonder hoop op het volmaakte hemelse leven dat voor ons in het verschiet ligt lijkt ons leven hier op aarde weinig zin te hebben. Dus laten we als dochters van God ons focussen op God. Daar komt onze hoop vandaan. Hoop die blijvend is. Hoop die ons volhardend maakt.
Wees gezegend met hoop die alle verstand te boven gaat. Omdat het de hoop is die God Zelf aan ons gegeven heeft. Laat deze hoop jouw ziel vullen waardoor je zal zien en ervaren dat al Gods beloften ‘ja en amen’ zijn.