Stampen, schreeuwen, rennen, gillen! Ik hoor mijn man voor de tiende keer roepen: “NIET RENNEN IN HUIS!”
Het is 9.00. Heer, hoe kom ik deze dag door?!
Buitenshuis is de wereld tot stilstand gekomen, maar dat is binnenshuis wel anders. Nu alles gesloten is, werd ons huis een school, een restaurant, een speeltuin, een kerk en zoveel meer.
Eerst vond deze moeder het wel interessant om juf te zijn (want thuisonderwijs geven is niet toegestaan in Duitsland). Wiskunde en spelling in je pyjama. Videobellen met vrienden en familie. Maar dat enthousiasme verdween al snel als sneeuw voor de zon.
Ik weet niet meer hoeveel fruithapjes en bakjes met lekkers ik al heb gemaakt. Ik zorg voor de juiste hoeveelheid huiswerk voor mijn kind uit groep zeven, mijn super beweeglijke kind uit groep vier en mijn kind dat nog op de kleuterschool zit. Ik speel met de kinderen, ik vouw was, speel paardje, ik kleur, ik maak schoon, ik veeg tranen en snotneusjes af.
Hoewel er niets meer in mijn agenda staat en ik ook niets kan afspreken, is mijn leven drukker dan ooit.
Moet dit geen tijd van reflectie zijn? Een tijd om me op God te richten, om Bijbel te lezen, om te bidden en te luisteren naar preken en aanbiddingsliederen?
Zondagmorgen zat ik met mijn laptop op schoot naar de online dienst van mijn kerk te kijken en tranen rolden over mijn wangen. Ik bleef maar herhalen in mijn hoofd: Het spijt me, God. Het spijt me zo. Zelfs nu ben ik te druk om tijd aan U te besteden!
En dat was het moment waarop Zijn stille, liefdevolle stem mijn gepijnigde ziel raakte!
De woorden van het lied drongen diep in mijn hart door:
Wie ben ik dat de hoogste Heer
mij welkom heet
Hij vond mij toen ‘k verloren was
O Hij houdt van mij
Wie de Zoon bevrijdt
is voor altijd vrij
‘k ben een kind van God
Ja zijn kind
In mijn Vaders huis
Is er plaats voor mij
‘k ben een kind van God
Ja Zijn kind
Hij vond me! Hij geeft om mij en om wat ik nodig heb. Hij weet hoezeer ik het nodig had om dat te horen: Mijn dochter, je bent en blijft mijn kind!
De wereld staat nu misschien op z’n kop, mijn huis is een zooitje en mijn ziel is leeg, maar Hij vindt me. Een minuscuul virus kan de wereld veranderen in een plek van chaos, angst en zelfs dood. Maar onze God is altijd onwankelbaar en onveranderlijk.
“Geef het op en weet dat Ik God ben;
Ik zal geroemd worden onder de heidenvolken, Ik zal geroemd worden op de aarde.
De HEERE van de legermachten is met ons;
de God van Jakob is voor ons een veilige vesting.”
Psalm 46:11-12
Ik kan de wereld niet redden en dat hoef ik ook niet. Wat ik wel kan, is stil zijn en weten dat Hij God is. Als de God van Jakob onze sterkte is, dan ben ik altijd veilig, wat er ook om me heen gebeurt hier op aarde – onrust, oorlog, vernietiging, corona – God heeft de zielen van de gelovigen gered door Zijn Zoon Jezus Christus.
Voor een ieder van ons zal deze tijd er heel anders uitzien. Kinderen of geen kinderen, werk of geen werk, veel tijd of juist niet. Ik weet dat ik veel meer van mezelf eis dan God ooit zou doen. In deze rare, drukke tijd vergat ik wie ik ben: een kind van God.
Als jij het ook nodig hebt om daaraan herinnerd te worden, zet het lied dan lekker hard aan! Laat de woorden diep in je hart doordringen.
Engels: https://youtu.be/IcC1Bp13n_4
Nederlands: https://www.youtube.com/watch?v=jNpw0ZMcl9E
Emily Dorn,
Love God Grealty Duits – Duitsland
