We hadden laatst als gezin een gesprekje over de slang in de tuin in Eden. En hoe die slang later bij Kaïn vanbinnen verleidt op dezelfde manier als hij kruipend zijn moeder verleidde. Mijn zoontje van acht trok de conclusie dat we eigenlijk allemaal zo’n slang hebben vanbinnen. God roept ons op om weerstand te bieden tegen de zonde die ons bekruipt en ons in de greep wil nemen, maar wij moeten heersen en niet toegeven. Elke keer opnieuw falen wij als mensen in het heersen over de zonde en de zelfzuchtige neigingen die binnen in ons zitten.
Dat is de worsteling die door het hele oude testament duidelijk wordt en waar mensen telkens opnieuw in falen. Zo ook hier in het boek van Nehemia. Nadat Nehemia de muur had opgebouwd om de vijand buiten te houden, haalt het volk de vijand zelf binnen de muren. Ze trouwen met de mensen die hen afhouden van het dienen van de ene ware God en de vijand krijgt zelfs een eigen kamer binnen de tempel. Kamers die alleen bedoeld waren voor de voorwerpen van Gods huis en om de priesters en levieten te dienen.
Nehemia veegt de tempel schoon en roept de mensen op om de vreemden onder hen weg te sturen.
Dat komt op mij als 21e eeuwse westerling best hard over. Zomaar vrouwen en kinderen wegsturen? Waar is dat nou weer goed voor? En moeten vreemdelingen niet juist uitgenodigd worden om God te leren kennen?
Ons gesprekje als gezin aan tafel ging daar ook over. Het was nodig dat het volk zuiver bleef en niet zou trouwen met mensen uit Moab. Toch is er een Moabitische in de lijn van koning David en de Here Jezus. Het hart van deze vrouw was gericht op de ware God.
De harten van de vreemde vrouwen in de tijd van Nehemia waren niet gericht op de ware God. Als dat zo geweest was dan zou Nehemia hen niet hebben hoeven wegsturen. Dan zouden ze net als Ruth, en Rachab, opgenomen zijn in het volk van God. Want het is het verlangen van God dat de hele wereld Hem zal kennen. Gods volk speelt daarin een cruciale rol.
Wat kan ik dan leren van dit gedeelte?
Als ik nadenk over de kamer in de tempel voor de vreemdeling in plaats van voor God, is er dan iets uit deze wereld waarin ik leef, wat een plek heeft gevonden in mijn hart? Want als dat zo is dan belemmert mij dat in het dienen van Hem. Dan slokt dat ruimte, tijd, aandacht en geld op. Dingen die eigenlijk God toekomen maar ik kan dat maar één keer uitgeven.
Als ik nadenk over de vreemde vrouwen met wie de Israëlitische mannen getrouwd waren, zijn er dan relaties in mijn leven die mij weghouden bij God? Relaties die mij verleiden om mijn hart te richten op afgoden? Net zoals de vreemde vrouwen de mannen van het volk verleiden om hun afgoden te dienen, zo kunnen er mensen of dingen zijn in jouw en mijn leven die ons verleiden om de afgoden van deze wereld te dienen. Zodat we langzaam afdwalen van het dienen van de ene ware God.
Het hele verhaal van Nehemia roept mij op om naar mijn eigen hart en leven te kijken. Wat voor leider ben ik? Ben ik gericht op het behagen van God, zoals Nehemia dat deed? Houd ik mijn missie voor ogen net als Nehemia bleef volharden in het werk wat God hem te doen had gegeven, of laat ik me afleiden door gladde praatjes en andere doelen die de wereld om mij heen me voorspiegelt? Zijn er dingen in mijn leven geslopen die daar niet horen en die tijd, aandacht en ruimte innemen waardoor ik afdwaal van een leven met en voor God?
Als we Gods Woord lezen en de verhalen van alle mensen die daarin opgetekend zijn, dan worden we opgeroepen ons eigen leven onder de loep te nemen. De Bijbel is bedoeld om te lezen, te herkauwen en op te mediteren. Als ik dan zo nadenk over mijn eigen leven dan slokt mijn smartphone toch elke keer weer tijd en aandacht op. In alle kleine momenten van de dag gaat mijn aandacht toch naar dat ding in mijn broekzak. Even checken, even berichtjes lezen… terwijl in die momenten ook Gods Geest tot mij wil spreken. Als ik mijn smartphone gebruik mag het mij dienen in mijn leven in plaats van andersom. Het mag mij helpen mijn oog te richten op Jezus en niet op de wereld. Dat is iets wat ik wil veranderen na het lezen van het verhaal van Nehemia. Ik wil God dienen met al mijn tijd en mijn aandacht. Dus, smartphone uit mijn broekzak, notificaties uit en mijn aandacht naar Boven.
