Toen de Christenen in de eerste eeuw het avondmaal vierden, spraken zij een gebed uit dat eindigde met ‘Maranatha’, wat betekent “Kom, onze Heer”. Als christenen mogen wij uitkijken naar de wederkomst van Jezus, naar het moment waarop Hij zal komen om alle zonde eens en voor altijd uit te wissen, om de satan te verslaan, om hen te veroordelen die Hem verworpen hebben en om een nieuwe hemel en nieuwe aarde te scheppen, vervuld van Zijn aanwezigheid en volmaaktheid.
Als gemeente wachten wij op onze bruidegom, die alle tranen zal afwissen, alle kwaad van Zijn bruid zal wegdoen en haar tot Zich zal nemen in Zijn koninkrijk om voor eeuwig gelukkig te zijn. Ooit zal dit sprookjesachtige einde ons in werkelijkheid ten deel vallen.
Dit alles is mogelijk omdat Jezus is opgestaan. De opstanding van onze Heiland maakt de wederkomst realiteit. Een dode Heiland kan niet voor ons terugkomen. Een dode Heiland kan ons geen plaats bereiden. Een redder kan niet de uiteindelijke overwinning over zonde en dood behalen, wanneer hij zelf nog gestorven is.
Onze Verlosser leeft! En omdat Hij leeft mogen wij aanspraak maken op alle beloften uit de Bijbel, van de belofte dat Hij met ons zal zijn en ons alles zal geven wat wij nodig hebben, tot en met de belofte van onze eeuwige toekomst met Hem.
Het feit dat Jezus terug zal komen moet niet iets zijn waar wij alleen maar naar uitkijken, maar het moet iets zijn dat invloed heeft op ons leven van elke dag.
Zowel aan het begin als aan het einde van de Openbaring wordt ons gezegd wat wij moeten doen terwijl wij wachten. In Openbaring 1:3 schrijft Johannes “Zalig is hij die leest en zijn zij die horen de woorden van de profetie, en die in acht nemen wat daarin geschreven staat, want de tijd is nabij.” Jezus zegt hetzelfde in Openbaring 22:7. Hij zegt “En zie, Ik kom spoedig. Zalig is hij die de woorden van de profetie van dit boek in acht neemt.”
Wij moeten de woorden in onze Bijbel lezen en in acht nemen. Om “de woorden in acht te nemen” moeten we leren hoe we ze moeten bestuderen, zodat we het begrijpen en kunnen leven naar Gods wil.
Dit vraagt een aantal dingen van ons:
- Toewijding – we moeten toegewijd zijn aan het Woord van God en dat kan niet wanneer wij hier geen prioriteit van maken. Misschien is het tijd om ons leven onder de loep te nemen en onze tijd anders in te delen.
- Tijd – het kost tijd om de Bijbel te lezen, te bestuderen, te begrijpen en toe te passen. Soms zijn we vergeetachtig, ongeïnteresseerd, traag van begrip of te makkelijk afgeleid. Wanneer wij niet de tijd nemen om God en Zijn Woord beter te leren kennen, zullen we ook nooit groeien in de kennis van God.
- Nederigheid – Je gaat dingen tegenkomen in de Bijbel die je niet zullen bevallen. God is niet zoals wij en Zijn wegen zijn niet onze wegen. Wij moeten in onze trots niet denken dat wij het beter weten, maar die ongemakkelijke en harde waarheden aannemen in het vertrouwen dat God weet wat Hij doet.
God zij de eer, dat Hij is opgestaan en terug zal komen. Laten we doen wat die eerste Christenen deden en een “Maranatha” aan ons gebed toevoegen, want ik verlang naar de spoedige terugkomst van Jezus.
Ziende op Jezus,
