Ik ben opgegroeid in een traditionele kerk in het zuiden van de Verenigde Staten, met oude kerkbanken en liedboeken op het plankje. Een van mijn favoriete liederen toen ik klein was, was ‘Welk een Vriend is onze Jezus’. Niet omdat de tekst nou zo uitgesproken was, maar vanwege de prachtige bovenstem die sommige oudere zusters in de banken achter ons zongen. Nu ik ouder ben (en naar een kerk ga zonder kerkbanken of liedboeken), raken die geliefde liederen mij steeds meer. Het heeft iets bijzonders om die oude woorden te zingen, die mijn ouders en hun ouders ook al zongen.
Toen ik het Bijbelgedeelte van vandaag doorlas, schoot dit oude lied mij te binnen:
Welk een vriend is onze Jezus
Die in onze plaats wil staan
Welk een voorrecht dat ik door Hem
Altijd vrij tot God mag gaan.
Dikwijls derven wij veel vrede
Dikwijls drukt ons zonde neer
Juist omdat wij ’t al niet brengen
In ’t gebed tot onze Heer.
Wat heeft dit lied te maken met de tekst van vandaag? Nou, de Farizeeën probeerden iets tegen Jezus te vinden. Zij beschuldigden Hem ervan bevriend te zijn met zondaars en weet je wat? Ze hadden gelijk! Jezus’ vriendschap, Zijn reddende liefde, was niet alleen voor de goede mensen die alles voor elkaar hadden (en dat geldt vandaag nog steeds!). In Lukas 19:10 lezen we: “Want de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren is”. En in Lukas 15:7: “Ik zeg u dat er evenzo blijdschap zal zijn in de hemel over één zondaar die zich bekeert, meer dan over negenennegentig rechtvaardigen, die de bekering niet nodig hebben.” Door de Bijbel heen zien we telkens dat Jezus vriendschap sloot met tollenaars, vrouwen met een twijfelachtig verleden, mannen die moordenaars waren (Saulus, die Paulus werd!) en met vele anderen die door de Farizeeërs als onwaardig werden gezien.
Oh, welk een vriend is onze Jezus!
Hij is het volmaakte voorbeeld van wat vriendschap zou moeten zijn. Hij is Degene Die ons niet laat vallen wanneer we fouten maken. Hij is Degene Die, zoals in de gelijkenis van de goede herder, dat ene verloren schaap achterna gaat. Niet alleen brengt Hij het terug naar Zijn kudde, Hij verheugt Zich zelfs over de triomfantelijke terugkeer van dat ene schaap! Hij is goed voor de buitenstaander en verdedigt de zwakken. Zijn liefde is onvoorwaardelijk, onophoudelijk en onwankelbaar. Hoe ver wij ook van Hem wegrennen, Zijn verlossing kost maar één belijdenis.
Om heel eerlijk te zijn heb ik soms moeite met het idee van God, onze Heiland, als een vriend. Het voelt beter voor mij om Hem als een heilige en rechtvaardige Vader te zien. Toch denk ik dat mijn terughoudendheid meer zegt over mijn eigen beperkte beeld van vriendschap dan over het karakter van God.
Wanneer ik namelijk in Lukas 15 lees hoe de Heer Zich verheugt over een verloren ziel die terugkeert en dan in Lukas 19 lees dat Jezus gekomen is om verlorenen te zoeken en te verlossen, zie ik toch duidelijk dat Zijn vriendschap van het verlossende soort is. In Christus vinden wij immers onze volmaakte Vriend.
Wanneer de wereld je teleurstelt, of wanneer jij jezelf teleurstelt, wil ik je deze bemoediging meegeven, uit de laatste twee verzen van ‘Welk een Vriend is onze Jezus’, geschreven in de 19e eeuw:
Zijn wij zwak, belast, belade
En terneergedrukt door zorg
Dierb’re Heiland, onze toevlucht
Gij zijt onze hulp en borg
Als soms vrienden ons verlaten
Gaan wij biddend tot de Heer
In Zijn armen zijn wij veilig
Hij verlaat ons nimmermeer.
Ga dan biddend tot de Heer, want Jezus is niet alleen een barmhartige Vriend voor zondaars, Hij is onze volmaakte Vriend.
