Wachten is niet mijn sterktste punt!
Impulsiviteit, roekeloosheid en ontmoediging liggen op de loer als ik geen duidelijk eindpunt voor ogen heb in tijden dat ik ergens op moet wachten.
Zeker, ik heb er dagelijks om gebeden, maar we weten allemaal wat er gebeurt als je om geduld bidt!
De methode waarmee God in mijn hart de vrucht van geduld, vrede en zelfbeheersing laat groeien, is door mij in situaties te brengen waarin het zaad kan ontkiemen en groeien.
Ik word bemoedigd en versterkt door het geduld en de gehoorzaamheid van Noach.
In gehoorzaamheid aan God besteedde Noach 120 jaar aan het bouwen van een ark met een stortbui in het vooruitzicht. Hij had nog nooit regen gezien. Hij had nog nooit een storm en een overstroming meegemaakt. Noach had geen idee van wat er ging gebeuren. En toch ging hij gehoorzaam en geduldig verder.
Als ik kijk naar de gehoorzaamheid waarmee Noach Gods opdracht uitvoerde, dan brengt mij dat op de knieën. Dan word ik mij er opnieuw van bewust dat het ook een vorm van aanbidding is als ik mij nederig en geduldig overgeef aan God. Door mijn gehoorzame overgave zeg ik: “Heer, ik vertrouw U, ook als ik Uw plan niet ken. Heer, ik wil geduldig volhouden.”
Uiteindelijk, na tientallen jaren gebouwd te hebben, werden Noach en zijn gezin plotseling een jaar lang in een lockdown opgesloten. (Klinkt dat bekend?)
Noach werd gedwongen om ongeveer 370 dagen in een afgesloten ark door te brengen met alleen zijn gezin en met alle diersoorten die de aarde weer zouden gaan bevolken.
Ik kan me de taferelen, de geluiden en de geuren wel enigszins voorstellen. De dagen moeten eindeloos lang geleken hebben.
Noach doorstond het allemaal geduldig en wachtte af tot het water weer zou dalen, zonder iets van God te horen.
De HEERE troont boven de watervloed, ja, de HEERE troont als Koning voor eeuwig. De HEERE zal Zijn volk kracht geven, de HEERE zal Zijn volk zegenen met vrede.
Psalm 29:10-11
Terwijl wij wachten, zijn we niet aan onszelf overgelaten. Wij hebben het Woord van God en Zijn beloften die ons tot gids en wegwijzer dienen terwijl wij afwachten wat Hij gaat doen. Daar kunnen we zeker van zijn. Als God zwijgt, is Hij niet minder machtig dan wanneer Hij spreekt.
Tijdens die stilte was God toch aan het werk voor Noach, voor zijn gezin, en voor de wereld. Misschien voelde het voor Noach wel alsof hij in een gevangenis zat – beperkingen, ongemak – maar in werkelijkheid was hij het voorwerp van Gods belofte. Het ongemak binnen de ark hoorde bij bescherming die God beloofd had tegen het oordeel dat buiten de ark werd voltrokken.
De ark was Gods voorzienigheid.
God voorzag in een manier om veilig te zijn. Ieder die zich had willen bekeren, had de gelegenheid gehad om de ark binnen te gaan. De mensen hadden 120 jaar de tijd om zich te bekeren maar ze weigerden. Wie eenmaal in de ark was, werd door God voorzien van een plek, van voedsel en drinkwater, alles wat iedere opvarende nodig had om een jaar lang te overleven.
De ark was Gods bescherming.
God Zelf sloot de deur van de ark achter hen. Een heel jaar lang waren ze veilig voor de onstuimige elementen – de regen, de zon, de in ontbinding geraakte lijken van mens en dier. God Zelf beschermde de enige mensen die op aarde overbleven.
De ark was Gods bewaring voor de toekomst.
God bewaarde het leven en de schepping voor de volgende generatie. Terwijl de wereld weer vorm kreeg toen het water ging zakken, bereidde God de aarde buiten de ark voor zodat Noach en de komende generatie daar goed zouden kunnen wonen.
En na ruim een jaar hoorde Noach eindelijk weer iets van God, toen Hij hem riep om uit de ark te gaan. Zodra Noach, na jaren van geduldig gehoorzamen, de ark had verlaten, was het eerste wat hij deed een altaar bouwen om daar God te aanbidden.
Als wij tijden doormaken van moeizaam wachten, dan mogen we Noachs voorbeeld volgen.
Wees waakzaam. Wacht af. Geef God de eer.
Geduldig wachten we op wat God in stilte doet in onze omstandigheden.
Geduldig overdenken we Gods Woord en Zijn beloften terwijl wij wachten totdat God ons roept.
Geduldig zoeken we naar elke gelegenheid om God te prijzen en te aanbidden, te midden van onze omstandigheden.
Waarin word jij uitgedaagd om God geduldig te vertrouwen, terwijl je wacht?
Vrede en genade wens ik jou.
Uitdaging week 5:
God gaf Noach de regenboog als teken van Zijn belofte nooit meer de hele aarde door een vloed te verwoesten. Regenbogen komen altijd na een storm. Wat zegt dit ons over Gods zorg en voorzienigheid voor ons in moeilijke tijden? Hoe kan jij in stormachtige omstandigheden op Zijn beloften vertrouwen?
Leesplan week 5:
Een vers om uit je hoofd te leren:
