Ik hou van dat verhaal over Bartimeüs in Markus 10:46-52.
Bartimeüs was een blinde bedelaar, die aan de kant van de weg zat toen Jezus en Zijn discipelen voorbijkwamen. Hij was een man wiens leven werd gekenmerkt door schaamte. In die tijd waren lichamelijke handicaps een reden om mensen buiten te sluiten in plaats van voor hen te zorgen. En dat niet alleen, bedelen om voedsel en geld stond niet bepaald in aanzien. En toch – de Messias, de Koning van de wereld – zag Bartimeüs en koos ervoor om, midden in een grote menigte, naar de stem van Bartimeüs te luisteren. Menigeen in die mensenmassa probeerde Bartimeüs het zwijgen op te leggen, omdat ze dachten dat zijn stem het luisteren niet waard was, maar Jezus stond stil en zei tegen zijn discipelen dat ze de man bij Hem moesten laten komen.
En Jezus, de Enige van Wie onze hulp komt, zag Bartimeüs, een man gekenmerkt door schaamte en blindheid, en Hij genas hem en riep hem tot een nieuwe identiteit in Hem. Van een leven in schaamte ging hij over tot een leven in Christus.
Wat Jezus voor Bartimeüs deed, doet Hij ook voor ons
Wij hebben allemaal ons eigen unieke levensverhaal, ieder met ons persoonlijke hartzeer en onze persoonlijke schaamte. We hebben allemaal gezondigd en kennen allemaal momenten die we liever zouden vergeten. Als wij in ons leven aan schaamte de ruimte geven, als wij aan schaamte de luidste stem geven in onze gedachten en vaste voet geven in ons hart, dan laten we toe dat Satan de groei verhindert van een geloof zoals wij dat bij Bartimeüs zien.
Wat kunnen we doen tegen de schaamte die ons kwelt?
Hebreeën 12:2 zegt ….terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof. Hij heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen en de schande veracht, en zit nu aan de rechterhand van de troon van God.
Wij richten onze ogen op Jezus en houden in gedachte dat ook Hij schande heeft verdragen. Dat Hij die schande verdroeg, was omdat Hij ons geloof en eeuwig leven met Hem wilde geven. Zijn werk op het kruis was de prijs voor al het verkeerde dat wij hebben gedaan en voor al het verkeerde dat ons is aangedaan. Hij betaalde voor onze schande en gaf ons in plaats daarvan het geloof als geschenk, waardoor wij, net als Bartimeüs, onze schaamte kunnen inruilen voor een leven in Christus.
Een van mijn meest geliefde verzen in de Psalmen luidt:
Ik sla mijn ogen op naar de bergen
vanwaar mijn hulp komen zal.
Mijn hulp is van de HEERE
Die hemel en aarde gemaakt heeft (Psalm 121:1).
Als schaamte ons bekruipt, of als de wereld of massa’s mensen het ons afraden, juist dan doen we wat Bartimeüs deed: we richten onze ogen op Jezus. We roepen tot Hem. We doen precies wat de psalmdichter van Psalm 121 deed: Wij kijken omhoog naar die heuvel, Golgotha, en weten heel precies vanwaar onze hulp komt: van De HEERE GOD, de Schepper van hemel en aarde. We denken eraan dat de Heiland van de wereld ons genadig is geweest en een dood in schande heeft ondergaan, zodat wij onze schaamte konden afleggen en zonen en dochters van God de Allerhoogste konden worden. Dit is ons lied. Dit is ons gezang. Het is dit geloofslied dat gaat over bevrijding van onze schaamte en over de vrijheid van een leven dat diepgeworteld is in Christus.
Lieve zussen, laat vandaag je geloof je schaamte overtreffen. Mocht dat niet zo zijn, laat het je dan rust geven dat jouw identiteit in Hem veel groter is dan wat ook – en zeker groter als het gaat om schaamte.
