Wat een prachtige hoopvolle teksten lezen we deze week over de hemel. Als kinderen van God hebben we echt een heerlijke toekomst voor ons liggen.
Eerder deze maand was ik op een conferentie aanwezig. Toen ik naar huis reed had ik echt het gevoel iets van de hemel geproefd te hebben. Het was een plek vol van aanbidding. Ik kon Gods aanwezigheid zien en voelen door de liefde van de mensen, door de liederen waarmee we God groot maakten. Ik zag wonderen gebeuren van innerlijke heling en lichamelijke genezing. In die zaal kon ik me een voorstelling maken van hoe het zou voelen om in Gods directe nabijheid te zijn. Volkomen vrede, heerlijke blijdschap en geen enkele veroordeling meer. Niet naar die ander en niet naar mijzelf. Ik was graag de rest van mijn aardse leven daar gebleven.
Wanneer we de tekst van de week lezen kunnen we een glimp opvangen van hoe groots en mooi het zal zijn wanneer wij God eindelijk van aangezicht tot aangezicht zullen ontmoeten. De bazuinen zullen klinken en we zullen de stem van een engel horen. Ik stel me zo voor dat dit een machtig stemgeluid zal zijn. Niet omdat het heel hard klinkt, maar vanwege de klank. De stem zal klinken met kracht en autoriteit. Ondanks dat ik me er geen perfecte voorstelling van kan maken weet ik met een hoop die zeker is dat het prachtig zal zijn. Ik kijk er naar uit.
Wat mij in deze weektekst nog het meeste raakt is dat God Zelf zal afdalen om ons op te halen en naar de hemel te brengen. Dit past zo bij de God die ik heb leren kennen. Wij hebben een persoonlijke God die ons in eigen persoon wil ophalen om ons Thuis te brengen.
Ik hou van deze liefdevolle zorgzame God. Door de hele bijbel heen lezen we over deze liefdevolle zorgzaamheid. Het begon al in het paradijs. Nadat Adam en Eva gezondigd hadden zocht God hen op. God was Degene die uitreikte, ook al wist Hij welke misstap de mens had begaan. Terwijl Adam en Eva zich verstopten tussen de bomen gaat God op zoek naar de mens. Hij roept hen en wanneer Hij hen gevonden heeft zorgt Hij voor hen, ‘En de HEERE God maakte voor Adam en voor zijn vrouw kleren van huiden en kleedde hen [daarmee]’ (Genesis 3: 21). God gaat als het ware door Zijn knieën om de mens aan te kleden.
Telkens opnieuw lezen we in de bijbel verhalen over hoe God afdaalt naar de aarde om de mens op te zoeken en voor hem te zorgen. Het grootste voorbeeld is natuurlijk Jezus Zelf die uit de hemel Zijn troon in de hemel verlaat om Zijn leven voor ons te geven. Het leven van Jezus hier op aarde laat ons glimpen zien van hoe het in de hemel zal zijn. Het laat ons proeven van de liefde en zorg die God voor Zijn kinderen heeft. Hij maakt ons heel, Hij geneest en Hij bevrijdt. Jezus liet ons zien hoe Gods koninkrijk eruit ziet. In de hemel zullen we dat in volkomen en volmaakte heerlijkheid beleven. Maar ook nu al kunnen we ervan proeven.
Terwijl Jezus al in de hemel was zond Hij Zijn Geest. Opnieuw daalt God af naar ons mensen. Opnieuw laat God Zijn liefdevolle zorg aan ons merken door ons niet op eigen kracht ons leven te laten leven. Wanneer we Jezus hebben aangenomen als Verlosser en Hem erkennen als Zoon van God, dan is Zijn Geest in ons komen wonen. Dan mogen we vertrouwen op Zijn kracht in ons. Dat geeft rust en innerlijke vrede.
Terwijl ik om me heen kijk zie ik het lijden van deze wereld. Ik zie hoe de vijand om zich heen grijpt en duisternis verspreidt. Ik zie levens die kapot gaan door oorlogen, ziekte en honger. En ik zie hoe steeds meer mensen gebukt gaan onder de druk van verwachtingen, verlangen naar steeds meer en het slachtoffer zijn van losbandigheid.
Ondanks dat wat ik om me heen zie, geloof ik wat God in Zijn woord belooft. Want naast alle duisternis van deze wereld zie ik ook hoe beloftes van God in vervulling zijn gegaan. Jezus is voor ons op de aarde gekomen en heeft voor al onze zonden, pijn, verdriet en lijden betaald. Jezus is opgestaan en Hij heeft Zijn Geest aan ons gegeven. Die wetenschap maakt dat mijn hart zich vult met blijde verwachting. Als kinderen van God hebben wij een hoopvolle toekomst, zoals Jeremia al zoveel eeuwen geleden heeft voorspeld. Door Gods kracht in ons leven we nu al in die hoop én kunnen we daar ook al van uitdelen.
Bovendien kunnen we ons verheugen op het moment dat God onder luid bazuingeschal ons zal komen halen. Wat een belevenis zal dat zijn. Ik kijk er naar uit.
Tot die tijd leef ik hier niet op eigen kracht, maar door Gods Geest in mij.
