Een eeuwig perspectief

Ik groeide op in een christelijk gezin en kende van jongs af aan christelijke waarheden. Ik heb bijvoorbeeld geleerd dat we worden opgeroepen om God te aanbidden. Ik heb dit altijd begrepen als een soort dankbare houding jegens God en een uiting daarvan tijdens gebed of aanbidding. Maar pas geleden heb ik een veel diepere lofprijzing ervaren dan ooit tevoren. Dit heeft me laten zien dat ik God met mijn verstand kan aanbidden of dat lofprijzing ook uit mijn hart kan komen.

Ik voelde me afgelopen zomer erg moe en uitgeput. Werk, gezin, zorg voor de kinderen en verhuizen naar een nieuw huis hebben veel van mijn energie geëist. Ik voelde me zowel fysiek als mentaal uitgeput. Ik had echt tijd nodig om bij mezelf en bij God te zijn. Mijn man moedigde me aan om een weekendje weg te gaan en uit te rusten in de stilte. Dat weekend verbleef ik op een prachtige locatie in de natuur weg van de stad. Elke dag maakte ik tijdens mijn verblijf daar een wandeling langs het meer.

Tijdens een van deze wandelingen begon ik na te denken over een plan om een ​​groep vrouwen te ontmoeten die ik niet kende, zodat ik ze kennis zou kunnen laten maken met de Love God Greatly Bijbelstudies. Ik wist dat ik ze dan over mezelf moest vertellen, het verhaal van mijn leven en waarom ik hen ontmoette. In gedachten begon ik het verhaal van mijn leven te vertellen. Ik begon het verhaal met mijn grootvader, die de eerste gelovige in onze familie was, en hoe God door zijn leven generaties in onze familie heeft aangeraakt en veranderd.

Terwijl ik mijn levensverhaal in gedachten vertelde, zag ik vanuit een hoger perspectief hoe prachtig ik door de Heer van situatie naar situatie werd geleid om dichter bij Hem te zijn. Ik zag hoe sommige omstandigheden en situaties verband hielden met elkaar, hoe van het een het ander kwam. Ik zag hoe vaak ik door Hem was opgetild, gedragen, begeleid, bemoedigd, gezegend en beloond, hoeveel beloften er zijn waargemaakt, hoe vaak ik was beschermd tegen vreselijke dingen, hoeveel mij is gegeven.

Hoewel ik het vroeger allemaal wist met mijn verstand, zag ik nu het hele plaatje en wat raakte mij dat. De onmetelijke goedheid van God. Geweldige liefde. Oneindige genade. Tranen welden op met elkaar en lof in mijn hart. Het was zelfs moeilijk voor mij om het in de woorden te zeggen, maar mijn hart verheerlijkte en aanbad Hem.

Deze ervaring leerde me hoe belangrijk het voor mij is om mijn leven te zien vanuit Gods perspectief, vanuit een eeuwig perspectief. Hoe belangrijk is het om Hem te vragen mij te laten zien wat Hij voor mij heeft gedaan. Het veranderde mijn verlangen om Hem gewoon in gedachten te eren, om lof te ervaren die uit mijn hart stroomt.

Als ik terugkijk zie ik wat God voor mij heeft gedaan, hoe vaak Hij Zichzelf vernederde om mij te zien, hoe Hij mij uit het stof deed opstaan ​​en hoe Hij al Zijn beloften hield (Psalm 113: 7 en 8). Ik ben er zeker van dat Hij zo zal blijven. God zal aan mijn zijde blijven staan ​​en Zijn beloften nakomen.

MORTA