Soms denk ik er wel eens over om op te nemen wat ik tegen mijn kinderen zeg, zodat ik gewoon op repeat kan drukken en het opnieuw wordt afgespeeld vanaf het begin. Het zou een mengelmoes zijn van:
Heb je je tanden gepoetst?
Waar zijn je schoenen?
Lief zijn.
Wees dankbaar.
Dankbaarheid – het is belangrijk. Dankbaarheid is een daad van aanbidding (Psalm 50:23) en het kan een daad zijn van gehoorzaamheid (1 Thessalonicenzen 5:18).
Ik vind dankbaarheid fascinerend, omdat het om een samenwerking vraagt tussen ons hart en ons hoofd; soms is het een onmiddellijke, natuurlijke reactie en soms een bewuste keuze.
Ons vers van vandaag, Psalm 107, zet uiteen hoe mensen in nood het herhaaldelijk hebben uitgeroepen naar de Heer en hoe God hen heeft verlost. Het is een lofzang van aanbidding. De psalm herhaalt:
“Laten zij de HEERE loven om Zijn goedertierenheid
en om Zijn wonderen voor de mensenkinderen.” – Psalm 107:21
We zien dit nog een keer in Psalm 100:4-5.
“Ga Zijn poorten binnen met een lofoffer,
Zijn voorhoven met een lofzang;
loof Hem,
prijs Zijn Naam.
Want de HEERE is goed,
Zijn goedertierenheid is voor eeuwig,
Zijn trouw van generatie op generatie.”
Dankbaar zijn komt vanzelf wanneer alles lekker loopt in de wereld, wanneer alle dingen samenvallen zoals ik verwacht of hoop, of wanneer op de top van mijn geluksberg sta.
Maar in het dal van het leven voelt het vreemd en nep om “dank je wel” te zeggen. Dank je wel voor de dood? Het ontslag? Een affaire? Een gebroken hart? Nee. We kunnen op dat soort momenten niet doen alsof we het waarom begrijpen. We kunnen niet zien hoe de worstelingen ons geloof misschien aanscherpen en het voelt kunstmatig en banaal om te zeggen dat het allemaal tot iets goeds leidt voor ons. Op de dagen van hartzeer moet ik terug naar de basis. Soms is dankbaar zijn eerder een daad van gehoorzaamheid dan een verlangen.
Omdat ik vandaag wakker werd, start ik daar: “Dank U God, dat U mij de levensadem inblies in het begin en dank U voor weer een nieuwe dag.”
Zelfs op moeilijke dagen is God er, in de duisternis, in het onbekende. We kunnen kiezen om dankbaar te zijn:
- voor Zijn aanwezigheid en Zijn belofte om ons nooit te verlaten
- voor het feit dat we door gebed directe toegang tot Hem hebben
- voor onze eeuwige verlossing die gekocht werd door Jezus’ kruisdood
Weet je wat er nog meer interessant (en bemoedigend) is aan dankbaarheid? Het is iets wat wij kunnen oefenen en het is iets waar we beter in kunnen worden. Laten we net zolang vertragen totdat we God in de details opmerken en totdat we het wonderlijke in het alledaagse vinden. Laten we beseffen dat we dankbaarheid zijn. Dankbaarheid leidt tot dankbaarheid.
We bedanken mensen als ze ons een gunst verlenen of als ze ons helpen. Waarom zouden wij dat dan ook niet doen bij de Ene die ons geschapen heeft?
“Dit is de dag die de HEERE gemaakt heeft, laten wij op deze dag ons verheugen en verblijd zijn.” Psalm 118:24
Dankbaarheid is onze gepaste reactie op Gods uitbundige goedertierenheid en genade in ons leven. Laten we bewust een dankbaar hart hebben en houden.
Week 2 Uitdaging:
Richt je aandacht deze week op 1 Thessalonicenzen 5:16-18. Hoe kan jij altijd verblijden? Wat betekent het om zonder ophouden te bidden? Ben jij bereid om God in alles te danken, zelfs tijdens moeiten en teleurstelling? Denk eens na over wat God je leert.
