God heeft het zo geleid dat dit de laatste blog is die nog is geschreven door onze lieve vriendin Edurne Mencia. Op 1 augustus is Edurne onverwachts door de Heer thuisgehaald. Hoewel wij ons erin kunnen verheugen dat zij nu in Jezus’ armen is, was onze gemeenschap de afgelopen maand ondergedompeld in rouw om het verlies van onze dierbare vriendin. Edurne laat drie jonge kinderen en een liefhebbende echtgenoot achter, alsmede talloze vrienden van over de hele wereld. Ik vind het heel toepasselijk dat wij deze studie over het belang van woorden afsluiten met Edurnes laatste geschreven woorden.
Het is mijn gebed dat haar woorden ons zullen herinneren aan het belang van de woorden die wij spreken, schrijven en achterlaten… zij doen er allen toe!
Dank je wel.
Het is een eenvoudige uitdrukking. Voor veel mensen zijn deze woorden echter moeilijk uit te spreken.
Wanneer wij dank je wel zeggen, erkennen we daarmee dat we op dat moment iemand anders nodig hebben gehad. Misschien hadden we iets kleins nodig, zoals een lepel om ijs te eten, of misschien iets groters, zoals een knuffel in de wachtkamer, vlak voordat je de uitslag van de dokter te horen kreeg.
Wij houden er niet van om anderen nodig te hebben. Het liefst leven we een onafhankelijk leven als moderne, sterke vrouwen. God roept ons echter steeds opnieuw op om in gemeenschap met elkaar te leven, ons bewust te zijn van het leven van anderen en anderen in ons eigen leven toe te laten.
Dank je wel kan ook moeilijk te zeggen zijn wanneer we niet blij zijn met wat wij ontvangen.
Weet je nog, die lelijke truien die je elk jaar met kerst van je tante kreeg? Dan maakte je het cadeautje verwachtingsvol open, om vervolgens teleurgesteld ‘dank je wel’ te mompelen wanneer je de trui zag liggen.
Wij doen hetzelfde bij God.
Onze mond loopt over van dankbaarheid en lofprijzing wanneer Hij onze gebeden precies zo beantwoordt als wij voor ogen hadden, wanneer Zijn zorg onze verwachtingen ver te boven gaat, wanneer Hij geneest of wanneer Hij tussenbeide komt in uitzichtloze situaties.
Maar hoe zit het dan met al die dingen waar je al jaren voor bidt? De antwoorden die Hij niet heeft gegeven? De plannen die in je leven totaal anders zijn gelopen? Openen wij onze mond nog om dank te zeggen wanneer de wereld om ons heen instort? Loven wij Hem dan en verblijden wij ons in Hem?
Wij zijn veroordeeld tot een leven van ondankbaarheid en ontevredenheid, totdat wij begrijpen dat dankbaarheid niet het resultaat is van dingen of gebeurtenissen, maar een zekerheid die ons op het hart is geschreven dankzij het werk dat God al voor ons heeft gedaan.
“Iedere dag zal ik U loven
en Uw Naam prijzen, voor eeuwig en altijd.
De HEERE is groot en zeer te prijzen,
Zijn grootheid is niet te doorgronden.
Generatie op generatie zal Uw werken roemen,
zij zullen Uw machtige daden verkondigen.”
Als dochters van de Almachtige moet dit de houding van ons hart zijn:
– Ik loof U, Heer.
– Ik prijs Uw Naam, voor eeuwig en altijd, Heer.
– U bent Groot, Heer.
– Ik dank U, Heer.
Onze mond moet overlopen van lofprijzing en dankbaarheid, ongeacht de omstandigheden of gebeurtenissen in ons leven. Betekent dit dat wij niet mogen klagen, instorten of geen verdriet mogen hebben? Integendeel, lieve vriendin. Veel van mijn momenten van dankbaarheid gingen zo:
– …Heer, ik begrijp niet waarom U dit doet. Maar ik vertrouw erop dat U er een reden voor heeft. Ik dank U, omdat u een plan voor mij heeft.
– …O, Heer, U hebt mij nog steeds geen antwoord gegeven. Help mij alstublieft Uw Naam te loven. Geef mij kracht om U te prijzen, ook in deze storm.
– …Vader, ik kan niet meer. Dank U dat U bij mij bent.
Christen zijn maakt ons geen robots. We huilen, we klagen, we zijn wanhopig. Wanneer het leven niet loopt zoals wij hadden verwacht, of wanneer verdriet en angst voor de deur staan en eenzaamheid onze reisgenoot is, dan vervaagt de dankzegging en lof van onze lippen.
Ik hoop echter dat wij zullen leven naar wat wij geleerd hebben na vier weken lang bestuderen wat de Bijbel keer op keer zegt over de tong en de verschillende manieren waarop wij geroepen zijn die te gebruiken.
Wat de omstandigheden ook mogen zijn, maak er een gewoonte van om God voor alles te prijzen en dank te zeggen. In goede en in kwade dagen. Lofprijzing en dankbaarheid zijn de enige weg tot tevredenheid.
Tevreden in Zijn dienst,
____________________________________________
Lieve vrouwen, mocht je dat nog niet hebben gedaan, doneer dan alsjeblieft op de Go Fund Me pagina om ons te helpen geld in te zamelen voor Edurnes gezin. Bij voorbaat dank voor jullie vrijgevigheid! Dank voor je gave aan de kinderen van iemand die zoveel jaren van haar leven gaf aan dit geweldige evangelisatiewerk en ons allemaal hielp God groots lief te hebben!
LEES MEER OVER EDURNE EN DONEER HIER
Mijn lieve vriendin, Edurne Mencia, werd op 1 augustus onverwachts door de Heer thuisgehaald. Zij laat drie jonge kinderen en een liefhebbende echtgenoot achter.
Edurne was meer dan een geweldige vriendin, zij was een hedendaagse heldin, niet alleen voor mij, maar voor vele vrouwen van over de hele wereld die het voorrecht hadden haar hun vriendin, mentor of leidster te mogen noemen. Edurne was een vrouw die erop gebrand was haar levensreddende taak uit te voeren door haar steentje bij te dragen aan de verspreiding van Gods Woord in deze wereld. Deze missie bracht haar vele malen per boot naar de oerwouden van Venezuela om daar samen met haar man vertaalde Bijbelstudies te delen met de vrouwen, mannen en kinderen die daar woonden. Edurne hield van het werk dat zij en haar gezin in Venezuela deden en van de mensen die zij hielpen.
Zij hoefde de oerwouden niet in te gaan. Zij hoefde niet zoveel op te offeren. Venezuela was niet haar geboorteland, maar dat van haar man. Edurne was zelf opgegroeid in Spanje. Zij en haar man gaven gehoor aan Gods opdracht voor hun leven en vertrokken na hun opleiding naar Venezuela om zich daar te vestigen. Ze gaf les op de zondagsschool van haar plaatselijke kerk, hielp mee op de school van haar kinderen en gaf ruimhartig wat zij kon om anderen in haar omgeving te helpen hun gezin te voeden.
Edurne had niet alleen invloed op het leven van de mensen in haar directe omgeving, maar zij was ook van onschatbare waarde voor vrouwen van over de hele wereld, door haar werk voor Love God Greatly, waar zij werkte als hoofd van de internationale afdelingen, evenals van de Spaanse tak van Love God Greatly. De invloed van Edurnes leven zal ook in toekomstige generaties nog merkbaar zijn. Zij heeft duizenden vrouwen wereldwijd geïnspireerd en hen geholpen in hun eigen taal God groots lief te hebben.
Zowel lokaal als online werd Edurnes leven gekenmerkt door haar diepe liefde voor God.
Gedenk Edurnes gezin alsjeblieft in je gebeden en doneer wat je kan om hen in deze moeilijke tijd te ondersteunen. Laten we de handen ineenslaan en samen haar gezin helpen, zoals zij zelf zovele gezinnen van over de hele wereld heeft geholpen.
“Want ik ben ervan overtuigd dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch krachten, noch tegenwoordige, noch toekomstige dingen, noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, onze Heere.”
“De HEERE is nabij de gebrokenen van hart, Hij verlost de verbrijzelden van geest.”
