We beginnen deze week met het lezen van Spreuken 31. Wat een hoge standaard wordt er neergezet in dit hoofdstuk voor een goede huisvrouw! Deze vrouw uit Spreuken 31 heeft een huishouden om leiding aan te geven en tegelijkertijd heeft ze ook haar eigen onderneming! Haar man prijst haar en haar kinderen zijn gelukkig! De woorden die ze spreekt en dat wat zij uitstraalt, zet de toon in haar huis.
Herken je dat? Dat datgene wat jij uitstraalt de toon zet in jouw huis? In de week voordat ik ongesteld moet worden, zet ik ook duidelijk de toon in huis. Inmiddels zeggen mijn kinderen ook als ik weer eens geïrriteerd ben: “ben je ongesteld mama?” Die ‘toon’ herkennen ze heel duidelijk. Het is een grote verantwoordelijkheid voor mij als moeder, om te weten dat ik de toon zet in huis. Als ik chagrijnig ben, worden de mensen om mij heen ook sneller chagrijnig en geprikkeld óf ze lopen op hun tenen. Wat een verschil is het als ik vrolijk ben of een houding aanneem van dankbaarheid! Als ik in een energieke bui ben (gelukkig keert die bui ook maandelijks terug) dans ik door de kamer en dan dansen mijn kinderen mee!
Jij als mama zet de toon in jouw huis. Ik vind dat niet altijd gemakkelijk maar het is wel mijn verantwoordelijkheid om daar wijs mee om te gaan. Betekent dat dan dat ik nooit chagrijnig mag zijn? Gelukkig niet. Deze studie heet ‘Genadevol moederschap’ en dat woordje genade heb ik elke dag nodig. Ik mag ook genade hebben voor mezelf als ik chagrijnig ben. Dan mag ik net wat meer hulp vragen en wat minder van mezelf verwachten. Maar ook dan moet ik op mijn woorden letten. Dat ik in mijn woorden wijs ben en mijn kinderen geen hoge last opleg of hen de schuld in de schoenen schuif van mijn korte lontje.
Als moeder zet je ook de toon in hoe we het geloof uitleven als gezin. Zet de toon in het samen bidden met je kinderen en in het samen lezen van de (kinder)bijbel. Zet de toon in het sorry zeggen als je tegen ze bent uitgevallen en in het stellen van grenzen van wat wel en niet in je huis binnenkomt. Voed je kinderen met gezond eten én met het dagelijks brood van het Woord van God. Bescherm hen zo lang het kan en maak hen weerbaar voor als ze de wereld in moeten. Help hen hun eigen identiteit te vinden en hun waarde in Christus te omarmen. Zodat ze stevig staan als de wereld hen aanvalt in hun identiteit en eigenwaarde. Troost hen als ze zijn gevallen zodat ze jouw armen ook weten te vinden als hun hart gebroken is. Moedig hen aan, spreek woorden van leven en help hen goede daden te doen die tot zegen zijn voor de mensen om hen heen en voor henzelf. Maak van je huis een veilige haven in deze onveilige wereld.
En als je deze blog leest en je kinderen zijn al het huis uit, denk dan niet dat jouw taak als moeder klaar is. Als je misschien het gevoel hebt dat je gefaald hebt naar je kinderen, dat jullie huis geen thuis is geweest, weet dan dat er altijd nog een kans is. Spreek het uit naar je kinderen, biedt hen nu een veilig thuis aan en moedig hen aan op de weg die ze nu gaan. Zet een stap naar hen toe. In de podcast van maandag zei Marijke: ‘moeder blijf je altijd’. Als dochter van een moeder kan ik daar alleen maar ‘amen’ op zeggen. Het is nooit te laat om een liefdevolle, veilige en aanmoedigende moeder te zijn voor je kinderen. Er is altijd méér genade beschikbaar voor jou en voor je kinderen.
