Een van de vele dingen die ik geweldig vind aan de Bijbel, is dat er zoveel verhalen in staan over verlossing. Vooral de verhalen over degenen die aan het kortste eind trokken en daarna een overwinning behaalden, vind ik prachtig. Onze God schreef absoluut grootste verhalen die ons vandaag de dag nog steeds hoop geven.
In verschillende fases van mijn leven heb ik pijn gevoeld en schuld en schaamte ervaren. Op sommige momenten stond ik mezelf toe om in de leugen te geloven dat God mij of mijn verhaal niet kon gebruiken om Hem te verheerlijken. Recent ben ik een alleenstaande moeder geworden; de ontrouw, de verlating en de scheiding hebben mijn hart gebroken. Schaamte speelt afgrijselijke spelletjes met je gedachten. Een tijd lang geloofde ik de leugen dat mijn kinderen en ik niet goed genoeg waren voor iemand.
Deze gedachten zijn niet waar. We dienen een God die helemaal gaat voor verlossing. Wanneer we van ons stuk zijn door omstandigheden die we niet aan zien komen, kunnen we dankbaar zijn dat God van onmogelijke situaties houdt.
Eén verhaal in het bijzonder is van grote invloed geweest op mijn periodes van rouw en genezing. Naomi had haar portie op het gebied van verlies, dood en rouw wel gehad. Ze werd niet alleen een weduwe, maar verloor ook haar beide zonen. Naomi doorliep absoluut alle ‘rouwstadia’ zoals wij die kennen. In Ruth 1:20 lezen we hoe ze teruggaat naar Bethlehem en zei: ‘Noem me niet Naomi, noem me Mara.’ Ze ruilde de naam ‘lieflijk’ in voor een die ‘bitter’ betekent. Aangezien Naomi het leven als hard en bitter ervoer, koos ze er letterlijk voor om vanuit dat perspectief te leven.
Zelfs wanneer wij leugens geloven die conflicteren met Gods Woord, leugens die niet in overeenstemming zijn met wie wij zijn volgens God, ontmoet Hij ons op die plek, zelfs als die plek ver weg van Hem is. Hij doet een stap extra om ons eraan te herinneren dat Hij nog steeds van ons houdt.
De Heer is trouw, zelfs wanneer het leven dat niet is en andere mensen dat niet zijn.
We hebben een keuze om te verbitteren of te verbeteren.
Naomi koos voor verbittering in haar lijden.
MAAR GOD…
Hij herstelde de keuzes die Naomi maakte en herstelt met liefde de keuzes die wij maken. Dit zou ons de hoop moeten geven dat ons verhaal niet voorbij is, ondanks de dingen die we in het verleden hebben gedaan. Zolang we adem in onze longen hebben, heeft God een plan voor ons leven. God is altijd aan het werk om een verlossingsverhaal in ons leven te weven.
Wanneer we ons verlies, onze pijn en onze schaamte vanuit een innerlijk perspectief -met gebeden en smeekbeden – als ‘waarom ik, God?’ – omdraaien naar buiten – zoals ‘gebruik mijn ashoop voor hoop, God’ – dan zien we alle draden van ons leven samengeweven worden tot een prachtig kleed.
Waar je vandaag ook bent, ik wil je eraan herinneren dat de Heer jou ziet. Hij heeft gehoord wat ze over jou zeiden. Hij zag hoe ze jou behandelden. Hij weet hoe verraad voelt. Jouw verhaal is niet afgelopen en Hij zal jou niet alleen opnieuw opbouwen, maar je zult weer lachen en dansen.
Uitdaging van week 2:
We hebben allemaal geworsteld met keuzes uit het verleden, zwakte op verschillende vlakken van ons leven en gebrokenheid. Schrijf deze week een aantal verzen die je het meeste aanspraken op notitiebriefjes of in het notitiegedeelte van je studiegids. Leer deze verzen uit je hoofd en breek de macht van schaamte over je leven door de toepassing van Gods waarheid.
Leesplan:
Een vers om deze week uit je hoofd te leren:
