Lang geleden stond er een jongere versie van mijzelf in een cadeauwinkel van een ziekenhuis in Dallas en ik kocht een klein tegeltje waarop stond gegraveerd:
“Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt en een bewijs van de zaken die men niet ziet.” – Hebreeën 11:1
Er was veel te overwegen. Ik voerde sollicitatiegesprekken door heel het land en veranderde van specialisme. Het familiebedrijf zat in een andere stad. Na veel wikken en wegen hadden we besloten dat dit voor mij de beste plaats was om me te vestigen als arts. Het besluit was na veel gebed genomen en we zagen er Gods leiding en voorzienigheid in toen wij dat besluit namen en daar aankwamen. Het was een stap in geloof.
Ik heb die tegel altijd bewaard en ik denk nog vaak na over dat vers.
Het geloof is de grondslag en de hoeksteen van het christendom. En het is nodig maar tegelijkertijd ook moeilijk om het volledig te verklaren. Ik kan jou mijn geloof niet via sociale media of via een Excel spreadsheet laten zien. Ik kan jouw geloof niet voor je maken of kopen.
Hoe weet je nou dat de Sinterklaas en God niet allebei thuishoren in dezelfde kindersprookjeswereld? Nou, dat ene – Sinterklaas– ben ik zelf geweest. En ik heb geprobeerd om dat andere te zijn – en dat mislukte.
Het is net als met de liefde, of met de zwaartekracht. Ik kan het niet beetpakken. Ik kan het niet letterlijk zien. Maar ik kan niet ontkennen dat het bestaat. Ik heb soms echt wel vragen gehad over het bestaan van God, en Hij is zo genadig geweest om Zich herhaaldelijk aan mij te openbaren. Twijfel is niet altijd automatisch de vijand van het geloof. Het is geweldig om de antwoorden te kennen die je op zondagsschool hebt meegekregen, maar soms kunnen vragen, twijfel en ongeloof maken dat je dieper gaat graven en verder worstelt, totdat je je een vast geloof hebt eigen gemaakt.
Dus, waarom geloven we? Hoe weten we dat God echt bestaat?
Er is een hele wereld aan christelijke geschriften die het christelijke geloof proberen te bewijzen en te verdedigen. Er zijn ook historische bewijzen van de vervulling van Bijbelse profetieën. En dan is er de ongeëvenaarde wijze waarop de Bijbel door de eeuwen heen bewaard is gebleven. Mijn wetenschappelijke, op letterlijke feiten gerichte kant wil graag zulke harde bewijzen zien.
Maar ik heb ook een kant die in God gelooft en dat geloof berust mede op wat ik heb ervaren.
Ik weet het door de bevrijding die ik voelde toen ik Jezus vroeg om in mijn hart te komen, door hoe ik voelde hoe mijn schuld en alles waarvoor ik mij schaamde wegspoelden.
Ik heb het ervaren in gebedsverhoringen.
Ik zie het in het geschenk van een nieuwe dag en in de schoonheid van een zonsondergang.
Het heeft mij overeind gehouden als ik dacht in te storten, maar de innerlijke dam van het geloof doorstond de stormvloed.
Ik heb het omarmd in mijn baby’s, die me troost en hoop gaven na een pijnlijk verlies.
Ik heb in ziekenzalen gestaan waar mensen een onafwendbare dood overleefden.
C.S. Lewis vatte het zo mooi samen toen hij schreef: “Voor mij is het christelijke geloof net zoals geloven dat de zon is opgegaan: “ik geloof het niet alleen omdat ik de zon zie, maar ook omdat ik daardoor al het andere kan zien.”
Week 4 Uitdaging:
Neem deze week de tijd om na te denken over de gave van het geloof. Hoe kan geloof een geschenk zijn? Is het geloof in jouw leven tot nu toe een geschenk, en hoe dan? Hoe kan jij zeker zijn van jouw geloof als je hetgeen je gelooft niet kunt zien?
