En Jezus nam de broden en nadat Hij gedankt had, deelde Hij ze uit aan de discipelen en de discipelen aan hen die daar zaten; op dezelfde manier werden ook de visjes uitgedeeld, zoveel zij wilden. – Johannes 6:11
Wat een uitbundige maaltijd zal dit zijn geweest, denk je ook niet. Alleen al het idee om te picknicken met zoveel mensen, op een heuvel. Stel het je eens voor… de ongerepte natuur, het gezelschap en een overvloed aan eten.
Jezus was eerder die dag met Zijn discipelen in een boot het meer over gestoken om de rust op te zoeken. Zonder mensenmassa hadden ze in alle rust tijd voor elkaar. Vergeet niet dat Jezus en Zijn discipelen ook Rabbi en leerlingen waren, ze wilden en moesten ook samen tijd met elkaar doorbrengen zonder het volk om hen heen dat wonderen wilde zien. Jezus was de Rabbi en vanuit die rol moest Hij Zijn leerlingen ook onderwijzen. Leerlingen volgden hun Meester overal naartoe, zij traden letterlijk in Zijn voetsporen. Zij wilden gaan waar hun Meester heen ging en doen wat hun Meester deed.
Ook het volk wilde tijd met Jezus doorbrengen, ze liepen Jezus letterlijk achterna. Ook zij wilden gaan waar Jezus heen ging. Ze zochten Hem op en wilden bij Hem zijn. Iedereen wist inmiddels dat Jezus wonderen deed. Hij genas zieken, dreef demonen uit; bij Jezus in de buurt was altijd wel wat bijzonders te beleven. Hij was een profeet, dat was wel duidelijk. Het volk wilde bij Jezus zijn om wat Hij deed. De leerlingen wilden bij Jezus zijn om Wie Hij was. Een belangrijk verschil en dat doet me afvragen wat ik wil. Waar verlang ik naar? Wie ben ik, onderdeel van het volk of Zijn discipel? Wie zou ik willen zijn?
Terwijl Jezus en Zijn discipelen op de berg zitten zien ze het volk aankomen. Jezus beseft wat het volk van Hem wil, zowel in Mattheüs als in Marcus lezen we over de bewogenheid van Jezus. Hij ziet hoe nodig het volk Hem heeft. Jezus besefte op een veel dieper level waarvoor de mensen Hem nodig hadden. Hij zag de geestelijke honger en pijn, het gemis van iemand die leiding gaf. Iemand die voorzag in datgeen wat de mensen werkelijk nodig hadden.
Aan het eind van die dag waarop Jezus zieken genas, liefde en zorg uitdeelde brak de avond aan en kreeg het volk fysieke honger. De discipelen gaven dit bij Jezus aan, zij zagen wat er fysiek aan de hand was. Hier zien we dat de discipelen echt nog leerlingen zijn. Zij moeten nog leren om te kijken met geestelijke ogen zoals Jezus. Ook de discipelen zien een behoefte, het volk heeft eten nodig. Maar de discipelen zien voor deze behoefte nog geen oplossing. Ze signaleren wel het probleem, maar zij kunnen de hongerige magen niet vullen. Jezus ziet wel een oplossing. Hij weet wat Hem te doen staat. Jezus voorziet.
Het is een joodse gewoonte om bij de maaltijd een dankgebed uit te spreken. Hierin werd God geloofd, Hij werd bedankt voor het eten en er werd een zegen uitgesproken over de maaltijd. Jezus wist dat deze maaltijd een getuigenis zou worden van Wie Hij is. En ten diepste zou de maaltijd ook een getuigenis zijn van wat Jezus te bieden had.
Na het gebed mogen de discipelen vervolgens het eten uitdelen en er bleek voor iedereen meer dan genoeg te zijn. Jezus laat Zijn leerlingen uitdelen van Gods overvloed. Op dat moment beseffen ze nog niet hoe profetisch deze handeling eigenlijk is. Enkele jaren later zullen zij in dezelfde bediening staan als Jezus. Nu mogen ze hun Meester nog volgen in wat Hij doet en hen leert. Wanneer Jezus Zijn taak hier op aarde volbracht heeft, weer naar de Vader is gegaan én Zijn Geest in hen uitgestort heeft, dan zullen de leerlingen net als hun Meester zijn. Als kinderen en erfgenamen van God zullen ook zij de geestelijke nood en behoefte zien van de mensen om hen heen. Én zullen zij, door de kracht van God in hen, in deze nood en behoefte voorzien. Zij zullen zieken genezen, demonen uitdrijven en hongerigen van voedsel voorzien.
Wanneer ik deze gebeurtenissen lees en hierover nadenk dan weet ik het antwoord op mijn eerder gestelde vraag; ook ik wil Zijn discipel zijn. Ik verlang ernaar om daar op de berg aan de voeten van Jezus te zitten. Om Zijn onderwijs te horen, te zien en van Hem te leren hoe ik mag uitdelen van Zijn overvloed. Ik wil Zijn daden, Zijn woorden en Zijn waarheden bestuderen en me eigen maken. Ik wil leven zoals Jezus en zo tot zegen zijn voor deze wereld.
Hopelijk heb jij dat verlangen ook. Hopelijk lees jij de bijbel ook met een honger naar meer van Hem. Hoe gaaf zou het zijn als er in deze wereld steeds meer discipelen van Jezus zouden rondlopen. Laten wij, als dochters van God steeds meer gaan staan in onze bediening. Laten we kijken door Gods ogen, laten we met onze mond Gods waarheid spreken en laten we met onze handen Gods overvloed uitdelen. Zodat we tot zegen zijn, ieder op onze eigen plek, precies daar waar God ons wil hebben.
